Om kennis te maken met de beagle (of het ras beter te leren kennen), vindt u op deze pagina informatie over de volgende beagle-gerelateerde onderwerpen:
De oorsprong van de beagle
Geschiedenis van het ras
Honden van een gelijke grootte als de moderne beagle zijn getraceerd rond de 5e eeuw voor christus. Xenophon (geboren 433 jaar voor christus) werd tijdens de jacht verrast door een hond die op hazen joeg d.m.v. zijn bijzondere reukvermogen. Honden van dit type werden later voor het eerst geïmporteerd naar Rome en naderhand naar het Latijns-Brittanië, waar het ras voor de jacht op konijnen en hazen werd en nog steeds wordt gebruikt.
Geschiedenis van de naam
Over de oorsprong van het wordt ‘beagle’ wordt nog steeds veel getwijfeld, hoewel men zich heeft voorgesteld dat het woord afkomstig is van het woord Beag, Beg of Beigh, wat “klein” betekent in het Keltisch, en werd voor het eerst gebruikt in de regeringstijd van koning Henry VII (tussen 1457 en 1509).
De verschijning van de beagle
De verschijningsvorm
De huidige verschijning van de beagle lijkt erg op een miniatuur versie van de Foxhound, de verschillen zijn echter dat het hoofd iets breeder is, de snuit ietsjes langer is en de poten wat aan de lange kant zijn. De schofthoogte (het hoogste punt van de rug) van de beagle ligt ongeveer tussen de 33 en 41cm. De beagle heeft een vlotte, enigzins overkoepelende schedel van een middelgrote lengte, een normale snuit en een zwarte (of leverkleurige) neus. De kaken van de beagle zijn sterk, de tandscharen van het bovengebit glijden perfect tussen die van het ondergebit. De ogen van de beagle zijn groot, amandelvormig en vaak hazelnootbruinig van kleur. De oren zijn lang en voelen uitermate zacht aan. Beagles hebben een sterke nek van een normale lengte, welke voor hen lang genoeg is om naar de grond te buigen en geurtjes op te nemen. De beagle heeft een brede borst die mooi aansluit bij de smalle taille van de hond. De staart wordt lichtjes gebogen gedragen en is vaak zwart van kleur met op het uiteinde een witte stip. Het witte uiteinde dat ook wel de vlag wordt genoemd, is speciaal gefokt om het aanzien van de hond te vermakkelijken als de hond een geur volgt. De beagle heeft een gespierd lijf en een normale gladde vacht. De voorbenen worden recht onder het lichaam gedragen, de achterbenen zijn gespierd en goed gebogen zodat de hond hier veel kracht mee kan zetten.
Verschillende kleuren
De beagle komt in 3 verschillende kleuren voor (zwart,lichtbruin en wit). De meeste beagles hebben alle drie de kleuren maar er bestaan ook beagles die er slechts 1 of 2 van de 3 hebben. De kleuren van de haren worden naarmate de hond ouder wordt wat doffer en grijzer.
De rasstandaard van de beagle
Omschrijving rasstanaard
- Hoofd en schedel: Hoofd tamelijk lang, krachtig, maar niet grof, iets fijner bij een teef, zonder frons en rimpels. Schedel licht gewelfd, matig breed, met geringe achterhoofdsknobbel.
- Stop goed afgetekend, deze verdeelt de afstand tussen neuspunt en jachtknobbel zo gelijk mogelijk. Voorsnuit niet puntig, lippen goed hangend. De neusspiegel breed, het liefst zwart, maar iets minder pigmentatie bij lichter gekleurde honden is toegestaan. Wijde neusgaten. Ogen: Donkerbruin of hazelnootkleurig, tamelijk groot, niet diepliggend, niet uitpuilend, goed uit elkaar geplaatst, met een zachte aantrekkelijke uitdrukking. Oren: Lang met afgeronde punten: naar voren getrokken bijna tot de neuspunt reikend. Laag aangezet, fijn van structuur, gracieus en dicht tegen de wang gedragen. Mond: De kaken moeten sterk zijn, met een perfect, regelmatig en volledig schaargebit; de boventanden moeten sluitend over de ondertanden heen vallen en recht in de kaken staan.
- Hals: Voldoende lang om de Brak in staat te stellen zijn hoofd gemakkelijk naar de grond te brengen om het spoor te volgen, licht gebogen met weinig keelhuid.
- Voorhand: Schouder goed naar achter hellend, niet beladen. Voorbenen recht en goed onder de hond geplaatst, met goede substantie, en rond van bot. Niet versmallend naar de voet.
- Middenvoeten kort.
- Stevige ellebogen, noch naar binnen, noch naar buiten draaiend. Hoogte van grond tot ellebogen ongeveer de helft van de schofthoogte. Lichaam: Bovenlijn recht en horizontaal.
- Borst daalt tot onder de elleboog. Ribben goed gerond en ver naar achter doorlopend, kort in rug, maar goed in verhouding.
- Krachtige, soepele lendenen, de buik niet te veel opgetrokken. Achterhand: Dijen zeer gespierd. Sprongen goed gebogen.
- Sterke, laag geplaatste hakken en evenwijdig aan elkaar ge- plaatste middenvoeten. Voeten: Gesloten en krachtig. Goed gebogen tenen en sterke zoolballen. Geen hazenvoeten. Nagels kort.
- Staart: Stevig en van matige lengte. Hoog aangezet en vrolijk gedragen maar niet over de rug gekruld of vanaf de staartwortel naar voren gebogen. Goed met haar bedekt, vooral aan de onderzijde. Gang: Gaat met rechte rug; krachtig gangwerk, zonder neiging tot rollen. Vrije, ver uitgrijpende en recht naar voren gerichte pas, zonder hoge knie actie. Achterbenen tonen stuw- kracht. De voorbenen mogen niet maaien of kruisen. Vacht: Kort, dicht en bestand tegen het weer. Kleur: Iedere erkende Brakkenkleur, behalve de leverkleur. Staartpunt wit. Gewicht en maat: De schofthoogte mag niet meer dan 16 inches (40,5 cm) of minder dan 13 inches (33 cm.) zijn. Opmerking: Mannelijke dieren moeten twee normaal ontwikkelde testikels bezitten die volledig in het scrotum moeten zijn ingedaald.
Temperament van de beagle
Gemoedgesteldheid
De beagle is een leuke vriendelijke en enthousiaste hond die door veel kenners als ‘vrolijk’ omschreven wordt. Dit komt vooral doordat de beagle erg van menselijk gezelschap houd en dus over het algemeen niet agressief of verlegen is. Dit maakt beagles geen goede waakhonden maar met hun typische beaglegeblaf kunnen zij echter wel kwaadwillenden afschrikken. Beagles kunnen zeer goed met kinderen overweg en dat is wellicht de belangrijkste reden dat ze steeds meer in huishoudens gehouden worden. Beagles zijn intelligente honden en hechten zich zeer aan hun baasjes. Ze zijn zeer doelbewust en af en toe ook een tikkeltje eigenwijs. Beagles luisteren over het algemeen goed maar er hoeft maar weinig te gebeuren om hun aandacht af te leiden.
Gezondheid van de beagle
Leeftijd & gezondheid
De gemiddelde leeftijd van een beagle bedraagt ongeveer 12 jaar, wat een eigenaardige leeftijd is voor honden van deze grootte. De beagle is over het algemeen een nette schone hond. Het is aan te raden om de beagle minimaal 1 keer per week met een zachte borstel te borstelen en de oren regelmatig te controleren op infecties.